Via een reeks openhartige getuigenissen laten we je kennismaken met jongeren die het YAR Wonen-programma volgden.
Ze geven inkijk in het pad dat ze vóór YAR Wonen bewandelden, en de weg die ze vandaag volgen.
Deze verhalen hangen nauw samen met de YAR Wonen-events in Antwerpen en Hasselt.
Je ontdekt er drie voor het event van 23 september, en drie na het event.
In deze getuigenis laten we Charaf aan het woord.
Charafedinne Mouqtadine
03.09.2002, Bree
Hasselt
Wie in clichés over “jongeren en het slechte pad” gelooft, zal in het verhaal van Charaf zeker bevestiging van diezelfde clichés zoeken. Wie echter gelooft in de kracht van een open geest, doorzettingsvermogen en tweede – of zelfs derde kansen – vindt met zekerheid bevestiging hiervan in Charafs verhaal. Want het leven is aan de durvers en de doeners, de ‘Charaffen’ van deze wereld.
Charaf heeft in zijn vroege tienerjaren een moeilijke relatie met zijn vader, die gescheiden leeft van zijn moeder. Ook de relatie met mama loopt erg moeizaam: ongezellig en met veel ruzie:
“Eigenlijk had ik toen gewoon moeite met mezelf. Dat uitte zich in veel moeilijkheden – thuis en op school. Ik kreeg problemen met leerkrachten, was nergens mee in orde, was vaak afwezig en uiteindelijk gaf ik het op. Spijtig, want tot het vierde middelbaar volgde ik de richting Latijn. Maar door de vele eigen ontgoochelingen verdween mijn motivatie. Ik belandde voor de jeugdrechter en die plaatste mij uit huis.”
De opeenvolging van problemen leidt Charaf naar een eerste traject bij YAR Coaching. Hij gaat mee op trainingsweek en wordt daarna gekoppeld aan een coach. De verandering begint.
“Ik leerde wat ‘the itty bitty shitty committee’ was en hoe je je eigen grootste criticus en zelfs motivator bent. Je bent verantwoordelijk voor jezelf en je eigen gedachten. Ik heb leren omgaan met mezelf en ben me nu erg bewust van wie er tegen me praat: ik of de anderen. Ik heb geleerd om uit mijn ‘vierkante doos’ te denken.”
Charaf maakt grote sprongen, maar die brengen niet altijd het verhoopte resultaat. Hij verblijft nog altijd in een voorziening en het ontbreekt nog aan vertrouwen van de omgeving. Charaf struikelt geregeld, maar klautert al vaker zelf recht om opnieuw vooruit te gaan.
Als hij 18 wordt, moet hij een keuze maken: begeleid zelfstandig wonen of instappen bij YAR Wonen.
Omdat Charaf al ervaring had met YAR, kiest hij er opnieuw voor. Hij is vertrouwd met de ondersteuning van YAR en een coach, en gaat heel bewust het traject aan.
Bij YAR Coaching hebben de organisatie en de coach mij ondersteund met mijn levensproblemen en hoe ermee om te gaan. Ze overladen je met complimenten en zetten je sterker in het leven. Bij YAR Wonen is er veel praktische ondersteuning. Op zo’n jonge leeftijd alleen gaan wonen, is echt niet makkelijk. Mijn coach zit achter mijn veren en dat helpt. Ze is super slim en geeft me veel inzichten, net zoals de inzichten die ik bij Coaching heb gekregen en nu nog krijg in de groepslessen.”
Het zijn die inzichten die Charaf helpen om zijn persoonlijke doelen te halen. Charaf wou een betere relatie met zijn moeder, en die heeft hij nu. Hij wou alleen wonen en ook dat is gelukt. Hij wou opnieuw naar school gaan, en ook daarmee is hij nu bezig. Hij volgt de richting jeugd- en gehandicaptenzorg. Charaf maakt keuzes op een doordachtere manier in plaats van impulsief. Hij is er zich ten volle van bewust dat hij zijn keuzes zijn leven lang meedraagt.
“Ik ben voorzichtiger in mijn vriendschappen, want ik weet dat ook die gevolgen hebben. Over 10 jaar wil ik nog meer rust in mijn leven, een stabiele en leuke job en eenzelfde stabiele en leuke relatie. Ik wil eindelijk de perfecte woonplaats hebben en goed kunnen koken. Ik hoop elke dag dat ik de juiste keuzes maak.”