Brecht - YAR Vlaanderen

Brecht De Langhe
Oostende 22 mei 1985

Een gezinsmens. Dat antwoordt Brecht als eerste op de vraag hoe hij zichzelf zou omschrijven. Daarna volgen ‘rustig’, ‘opmerkzaam’ en ‘iemand die er graag is voor anderen’. Elk van die kwaliteiten is een troef in zijn job als programmamanager YAR Coaching West-Vlaanderen. Dat hij hier op z’n plek zit, zoveel is zeker. Maar wat ging eraan vooraf?

“Mijn jeugd was een hobbelig parcours. Ik heb lang het gevoel gehad dat ik niet kon of mocht zijn wie ik was. De lat werd heel hoog gelegd en dat had een averechts effect. Ik heb in zowat alle scholen in Oostende gezeten, maar mij nergens goed in mijn vel gevoeld.”

Na een hoop omzwervingen vond Brecht op een gegeven moment toch een plaats waar hij in zijn sas was: de jeugdbeweging. “Die heeft mij houvast geboden in een periode dat ik dat heel erg nodig had. Kinderen houden je bovendien een spiegel voor, zijn heel direct.”

Omdat hij voeling had met jongeren, besliste Brecht om na het middelbaar orthopedagogie te studeren. “Mijn studies hebben mij de kans gegeven om van het hele zorglandschap te proeven. Van mensen met een beperking tot buitengewoon onderwijs. Ondertussen stond ik op mijn eigen benen in Gent, en begon ik mij eindelijk goed te voelen. De puzzelstukken vielen in elkaar.”

Met zijn diploma orthopedagogie op zak belandde Brecht als leefgroepbegeleider in de jeugdzorg. Eerst via interims, nadien vast. Dat heeft hij een tiental jaar gedaan, met veel goesting en voldoening, maar ook frustraties. “Je moet er echt zijn voor de jongeren die door een moeilijke thuissituatie een gezinsleven missen. Dat vang je zo goed mogelijk op, maar toch kun je ze niet bieden wat ze nodig hebben. De sector kampt met regelneverij. Je zit vast in een structuur met regeltjes die dingen in de weg staan.”

Via pleegzorg dacht Brecht wel te kunnen bijdragen aan wat kinderen nodig hebben: een gezinssetting. Maar ook dat had een keerzijde. “Opnieuw een log systeem dat traag beweegt en bureaucratisch is.”

Brecht volgde een jobcoachingtraject om zich te (her)oriënteren. Zijn jobcoach wees hem op de vacature bij YAR om het programma op te starten in West-Vlaanderen. De sollicitatie was een oogopener. “Een totaal andere ervaring dan wat ik gewend was. Echt een fijn en persoonlijk gesprek dat draaide rond: wat kunnen wij elkaar bieden.”

Ondertussen loopt het programma vlotjes en kan Brecht er zijn drive en engagement naar jongeren in kwijt, al is het best pittig. “Het voortraject gekoppeld aan de residentie, dat zijn intense maanden. Mijn gezin heeft mij in die periode moeten missen, maar we hebben het vooraf goed doorgepraat. In ’t verleden heb ik weleens een stapje opzij gedaan voor mijn vrouw haar carrière als zelfstandig kinesitherapeut. Nu is het aan mij om professioneel te groeien. We verstaan elkaar daar prima in.”

Brecht is al sinds zijn hogeschoolstudies samen met Eline. Het koppel heeft ondertussen al wat dromen afgevinkt: een eigen stek waar Brecht de handen uit de mouwen heeft gestoken, en een tweeling van twaalf. “Onze zonen Xant en Oebe zijn net als wij dol op reizen en avontuur. Eline en ik zijn echte Oostenrijk-fans, dat land voelt als een tweede thuis. We proberen toch om twee à drie keer per jaar naar de bergen te trekken. Wandelen, skiën, klimmen, mountainbiken … als we maar buiten zijn.”

Of Brecht bijzondere dromen koestert? Niet echt. Alles is prima zoals het nu is, al ziet hij zichzelf ooit wel in Oostenrijk wonen. “Momenteel hebben we hier meer dan genoeg te doen met ons gezin, onze jobs, ons huis, binnenkort de tuin … We zitten zelden stil.”

Brecht mag dan al rustig overkomen, hij is een echte doener. Schijnbaar impulsief, maar dat spreekt hij tegen. “Ik ben net heel beredeneerd. Maar als ik iets wil, ga ik ervoor. Ik pak dingen meteen op in plaats van ze te laten aanslepen.” Een mentaliteit die uitstekend past bij YAR Vlaanderen: doen, in beweging zetten en gedaan krijgen. Wat hij nog apprecieert aan YAR? “Alles in feite. Het programma verloopt volgens een vast kader, maar daarbinnen heb je wel vrijheid. Er is veel transparantie, er wordt snel tot de essentie van de zaak gekomen, en uiteraard het zorgende en menselijke aspect. Ik ga nu een training volgen om zelf opleidingsweekends te geven voor vrijwillige medewerkers. Daar kijk ik echt naar uit.”

Als Brecht niet aan het werk is of met zijn gezin in de Oostenrijkse bergen zit, tref je hem in de keuken. “Geen klassieke kost, eerder Italiaans met pasta’s en stoofpotjes. We gaan ook graag uit eten met het gezin. Voor de rest houden we van gezelschapsspellen, een avond voor tv of samen sporten.”

Brecht noemt zichzelf best optimistisch, maar houdt wel altijd rekening met een worstcasescenario. “Ik vind dat een sterkte: als je voorbereid bent op moeilijkheden, kun je ze beter aan als ze zich voordoen.”

Ook zijn leuze getuigt van daadkracht: ‘gaat niet bestaat niet’. “Als je iets wil, moet je maar uitzoeken hoe het lukt.”