Nele - YAR Vlaanderen

Nele Meulemans
Gent, 16.4.1993

Het verhaal van Nele is er eentje waar YAR-vrijwilligers weleens over dromen. Want ooit was Nele vrijwilliger bij YAR Vlaanderen en had ze het ‘gemunt’ op de job van programmamedewerker. Toen ze dat hardop durfde te zeggen, werd het een uitdaging om te solliciteren.

Maar zo geschiedde: Nele werd programmacoach van YAR Coaching Oost-Vlaanderen.

Neles verhaal is misschien atypisch, maar dat geldt voor veel YAR-medewerkers. Ze kwam via een omweg in De Pinte bij YAR Vlaanderen terecht.

“Ik ben opgegroeid in De Pinte, dicht bij Gent, waar ik mooie jeugdjaren beleefde. Ik studeerde goed, had veel hobby’s en een warm gezin. Toen ik een studie moest kiezen, vonden mijn ouders dat ik iets moest doen met dat ‘makkelijk studeren’. Ik wou fotograaf worden, maar koos toch maar voor communicatiewetenschappen.”

Nele ging op kot in Gent, vooral voor de ervaring. Erasmus bracht haar in Bordeaux (Frankrijk) – een half jaar zalige vrijheid en connectie met zichzelf. Daarna was ze nog niet klaar om de echte wereld in te duiken. Ze deed een jaar extra: meertalige bedrijfscommunicatie.

“In mijn startersjob was ik communicatiemedewerker bij die Keure. Ik moest juridische boeken aan de man brengen. Lang verhaal kort: na 2,5 jaar besefte ik dat het mij weinig interesseerde of die boeken wel of niet verkocht werden. Ik wou een job die meer aansloot bij mijn interesses en wie ik was.

Zo kwam ik terecht in de cultuursector, bij Cultuurloket in Brussel. Eerst als communicatiemedewerker, daarna als verantwoordelijke. Ik kon mijn creatieve ei kwijt in video, fotografie en design.

Mijn functie als verantwoordelijke bracht me dan weer coachingskills die ik kon inzetten op de groei en ontwikkeling van onze medewerkers.”

En dan was er de coronacrisis. In een periode van werkloosheid – tussen twee jobs in – zag ze een oproep voor vrijwilligers bij YAR Vlaanderen. Na een infosessie volgden twee natrajecten en een voortraject.

“Ik zou mezelf nooit ‘coach’ noemen, maar YAR-coach zijn voelde natuurlijk en bevrijdend aan. De filosofie van YAR ligt dicht bij mezelf en hoe ik in het leven sta. Toen er in Oost-Vlaanderen een functie vrijkwam, waagde ik de sprong en solliciteerde ik. Daar heb ik nog geen seconde spijt van gehad.”

Vandaag heeft ze een job met betekenis, maar wat met haar creativiteit? Nele noemt het creatief denken, in omgang met jongeren en coaches, en in de organisatie van het programma.

Ze kan haar creativiteit ook kwijt in zijprojecten: van fotograferen op de trouw van vrienden, tot geboortekaartjes ontwerpen. Muziek heeft ook een prominente plaats in haar leven. Er staat altijd muziek op en ze bezoekt vaak concerten.

“Het is hier nooit stil in huis, maar zo is het ook vaak in mijn hoofd. Alleen als ik lees moet het stil zijn. En sinds ik bij YAR werk en niet meer hele dagen achter de computer zit, heb ik meer ruimte in mijn hoofd om ’s avonds nog te lezen.

Dat is niet de enige verandering sinds YAR. Vroeger was ik meer conflictvermijdend, maar nu durf ik conflicten onder ogen zien.

Door YAR ontdek ik ook nieuwe plaatsen en leer ik continu nieuwe mensen kennen. Fantastisch vind ik dat, want die inspireren mij elke keer opnieuw.”

Als je Nele vraagt hoe haar leven er over 10 jaar uitziet, is het antwoord resoluut:

“Nee, die vraag kan ik niet beantwoorden. Ik heb zelfs geen idee hoe mijn leven er binnen een jaar uitziet. Ik leef nogal hard in het heden. Vanaf het moment dat ik denk dat ik iets wil doen, ga ik ervoor. Ik heb weinig grote dromen of levensplannen. Ik geniet van wat ik nu heb.”

Wat wel vaststaat, is dat Neles pad optimistisch zal zijn. Want het leven vindt ze zalig, en zelfs in moeilijke dingen schuilt schoonheid.

“Mijn beste vriendin is op jonge leeftijd overleden door een ziekte. Sindsdien besef ik maar al te goed dat het leven eindig is. Ik wil ervan genieten en er iets moois uithalen, omdat zij de kans niet kreeg.”

Haar levensmotto?
“De zin van het leven, die schrijf je zelf.” —Loesje